Intencje zamiast zleceń: jak sieci solverów rewolucjonizują DeFi (CoW Protocol, SUAVE, Anoma, UniswapX)

Czy w 2025 roku będziemy składać zlecenia, czy deklarować intencje? W DeFi szybko rośnie model handlu, w którym użytkownik opisuje co chce osiągnąć (np. zamiana 1 000 USDC na jak najwięcej ETH w 5 minut, bez poślizgu > 0,3%), a nie jak to zrobić. Resztę wykonują wyspecjalizowane podmioty – solvery – rywalizujące o najlepszą realizację. Ten paradygmat (intents) zmienia ekonomię MEV, przenosi koszty gazu i redefiniuje „najlepsze wykonanie” w DeFi.

Dlaczego to ważne teraz

• Skalowanie L2 i EIP-4844 obniżyło koszty ścieżek wielohopowych – solvery mają większe pole manewru.
• Prywatne przepływy zleceń (private mempool, OFA) ograniczają szkodliwy MEV i front-running.
• Projekty jak CoW Protocol, UniswapX, Anoma i SUAVE budują infrastrukturę aukcji wsadowych, solverów i współdzielonego sekwencjonowania.

Jak działają intencje w DeFi: architektura i przepływ

Intencja to podpisany przez użytkownika opis warunków wynikowych, a nie konkretny swap na określonym DEX-ie. Kluczowe elementy:

• Użytkownik/Portfel – określa aktywa, ograniczenia (deadline, minimalny wynik, maks. opłata), tryb prywatny/publiczny.
• Agregator/Koordynator – publikuje intencję do sieci solverów (często poza publicznym mempoolem).
• Solvery – symulują ścieżki (AMM, RFQ, mosty, cross-domain), ofertują realizację z parametrem ceny i kosztów.
• Aukcja – wybiera zwycięski plan (najlepsze wykonanie wg reguł protokołu: cena, poślizg, bezpieczeństwo).
• Rozliczenie – kontrakt kliruje transakcję, często w batchu, aby uzyskać efekt CoW (coincidence of wants) i redukcję kosztów.

Przykładowy przepływ (CoW Protocol)

1. Portfel wysyła intencję „sprzedaj 10 000 USDC za ETH, min. 0,3% poniżej TWAP, deadline 2 min”.
2. Solvery składają oferty: ścieżki przez różne AMM, RFQ od market-makerów, a nawet co-matching z innymi intencjami.
3. Koordynator wybiera ofertę z najwyższym surplusem (dodatkowy zysk względem minimalnego wyniku).
4. Rozliczenie on-chain następuje jako jeden batch, co minimalizuje poślizg i eliminuje front-running.

Ekonomia solverów: kto płaci gaz, skąd bierze się „surplus”

• Opłaty gazowe – często pokrywa je solver, co upraszcza UX (użytkownik nie musi posiadać natywnego tokena na opłatę). Solver odzyskuje koszt z marży/„surplusu”.
• Surplus – różnica między gwarantowanym minimum dla użytkownika a realnym wynikiem. Część trafia do użytkownika, część do solvera; podział określa protokół.
• Order Flow Auctions (OFA) – solvery licytują prawo do obsługi prywatnego przepływu zleceń. To przenosi wartość z MEV do pro-konsumenckiej konkurencji.
• Ryzyko realizacji – solver bierze na siebie fluktuacje i ryzyko niewykonania w oknie czasowym; stąd znaczenie symulacji i hedge’u.

Bezpieczeństwo i MEV: prywatność, PBS i SUAVE

Front-running i sandwich to główne bolączki publicznego mempoolu. Intencje ograniczają je poprzez:

• Prywatne kanały – zlecenia nie trafiają do mempoolu, tylko do wybranych relayerów/solverów.
• Aukcje wsadowe – batching utrudnia pre-trade wyciek informacji i zmniejsza wpływ botów.
• PBS (Proposer-Builder Separation) i SUAVE – rozdzielają tworzenie bloków od ich propozycji i oferują środowisko dla prywatnego wykonania, minimalizując szkodliwy MEV.

Ryzyko pozostaje: centralizacja solverów, możliwa zmowa, kickbacki do builderów, a także błędy w kontraktach rozliczeniowych. Wymagana jest transparentność metryk wykonania i otwarta konkurencja.

Intencje vs AMM vs księga zleceń – szybkie porównanie

Aspekt	AMM	Księga zleceń	Intencje (solvery)
UX	Prosty swap, potrzeba gazu	Precyzyjne zlecenia, aktywne zarządzanie	„Opisz cel”, często bez gazu po stronie użytk.
Poślizg	Rosnący przy dużych wolumenach	Niski, ale zależy od płynności	Batching i matching redukują poślizg
MEV	Wysoki w publicznym mempoolu	Średni (w zależności od dostępności prywatnego routingu)	Niski dzięki prywatnym kanałom i aukcjom
Koszt gazu	Ponosi użytkownik	Ponosi użytkownik/market maker	Często ponosi solver (recoup z surplusu)
Przejrzystość trasy	Łatwa do prześledzenia	Wysoka, ale bywa rozproszona	Agregowana; wymaga raportów ex-post
Komponowalność	Wysoka on-chain	Wysoka	Bardzo wysoka (dowolne ścieżki i źródła płynności)

Jak handlować „intencjami” w praktyce (krok po kroku)

1) Ustaw prywatny routing

• Dodaj w portfelu prywatny RPC (np. dostawcy chroniący przed sandwichingiem). Zyskasz ochronę przed MEV i spójny podgląd cen.
• Włącz ochronę przed poślizgiem i ustaw realistyczne deadline’y (np. 2–5 min dla L2).

2) Użyj protokołu z siecią solverów

• CoW Protocol – batch auctions, matching CoW, szeroka sieć solverów.
• UniswapX – zewnętrzni fillerzy realizują zlecenia off-chain z rozliczeniem on-chain.
• Eksperymenty: SUAVE (prywatne wykonanie, współdzielone sekwencjonowanie), Anoma (intencje jako prymityw pierwszej klasy).

3) Weryfikuj jakość wykonania

• Sprawdź surplus (ile odzyskałeś ponad gwarancję).
• Porównaj efektywną cenę do TWAP z kilku DEX-ów i do simulacji alternatywnej trasy (np. „ten sam swap na największym AMM”).
• Oceń koszty: czy gas pokrył solver, a jeśli nie – ile realnie zapłaciłeś?

Mini-case: swap stablecoinów przy niskiej płynności

Użytkownik chce zamienić 500 000 USDC na DAI w krótkim czasie. Na pojedynczym AMM poślizg przekracza 0,5%. Solver:

• dzieli zlecenie na kilka AMM i RFQ od market-makerów,
• łączy zlecenia innych użytkowników w batch,
• uzyskuje cenę z poślizgiem efektywnym 0,12% i przejmuje koszt gazu.

Użytkownik widzi wyższą skuteczność niż w klasycznym agregatorze, bo solver skorzystał z private orderflow i matching-u pomiędzy stronami sprzedającymi/kupującymi.

Cross-chain intents i chain abstraction: co nadchodzi

Intencje naturalnie rozszerzają się na wiele łańcuchów. Zamiast ręcznie mostkować aktywa, użytkownik deklaruje cel na łańcuchu A, a solver zapewnia atomową ścieżkę przez mosty i DEX-y na łańcuchu B, rozliczając ryzyko i opłaty w tle. Wyzwania:

• Finalność i liveness – co, jeśli most opóźni transfer lub L2 przeciąży się?
• Refundy i zabezpieczenia – kto pokrywa ryzyko kursowe i opóźnień? Jak zabezpieczone są środki w drodze?
• Standaryzacja – powstają propozycje speców dla transakcji międzyłańcuchowych i abstrakcji łańcuchów, aby ujednolicić format intencji.

Ryzyka i jak je ograniczać

• Centralizacja solverów – preferuj protokoły z wieloma konkurującymi solverami i raportami jakości wykonania.
• Konflikt interesów – żądaj transparentności podziału „surplusu” i informacji o źródłach płynności (RFQ vs AMM).
• Bezpieczeństwo kontraktów – sprawdzaj audyty i programy bug bounty.
• Ryzyko prywatnych kanałów – upewnij się, że relayer nie ujawnia zleceń do mempoolu przed rozliczeniem.
• Cross-chain – używaj sprawdzonych mostów i protokołów z ubezpieczeniami lub funduszami ryzyka.

Regulacje i prawo: gdzie mogą pojawić się obowiązki

Model intents stawia nowe pytania regulacyjne:

• Best execution – jeśli solver decyduje o trasie, czy ma obowiązek udowodnienia najlepszej realizacji? Potrzebne metryki i raporty dla użytkowników.
• Rola solvera – aggregator, broker czy market maker? Różne jurysdykcje mogą interpretować to odmiennie.
• Ochrona klienta – jasne ujawnienia: kto pokrywa gaz, jak dzielony jest surplus, jak działają refundy.

Projekty powinny projektować transparentne panele z danymi post-trade i jednoznaczne zasady rozliczeń.

Narzędzia & praktyka: jak monitorować i optymalizować

• Explorer aukcji wsadowych – podgląd, z którym solverem zrealizowano transakcję i jaki był surplus.
• Porównywarki cen – własny „shadow quote”: symuluj ten sam swap na 2–3 DEX-ach i porównuj z wynikiem intent.
• Private RPC – ochrona przed MEV; testuj kilka dostawców (różny routing, różne polityki).
• Alerty – ustaw powiadomienia, gdy efektywna cena odbiega od TWAP o określony próg.

Dla budujących: jak zostać solverem (w zarysie)

1. Silnik symulacji – szybkie, deterministyczne symulacje ścieżek z wieloma źródłami płynności (AMM, RFQ, aukcje, L2/L3).
2. Infrastruktura prywatna – integracja z private orderflow, builderami, relayerami; kolejkowanie i priorytety.
3. Model ryzyka – hedging, limity ekspozycji, wycena gazu w czasie rzeczywistym.
4. Dowody jakości – raporty z realizacji, podpisane kwoty, wykaz źródeł płynności i opłat.

Checklist dla użytkownika: 5 szybkich kroków

• 1) Włącz prywatny RPC w portfelu.
• 2) Ustaw min. wynik, deadline i akceptowalny poślizg.
• 3) Korzystaj z protokołów z siecią solverów (i raportami jakości).
• 4) Porównuj efektywną cenę do symulacji na klasycznych DEX-ach.
• 5) Monitoruj surplus i strukturę opłat – unikaj czarnej skrzynki.

FAQ & krótkie odpowiedzi

• Czy intencje są droższe? Często nie – solver pokrywa gaz, a batching i matching zmniejszają poślizg. Kluczowe są warunki protokołu.
• Czy muszę ufać solverowi? Zaufanie ogranicza kontrakt rozliczeniowy i konkurencja między solverami; wybieraj protokoły z przejrzystymi zasadami.
• Co z NFT i DeFi? Intencje mogą dotyczyć też aukcji NFT (np. cel: kup 3 sztuki do ceny X) i płynności NFT-AMM.

Wnioski i co dalej

Handel intencjami zmienia DeFi: zamiast ręcznego doboru DEX-ów i mostów, opisujesz wynik, a konkurujące solvery dostarczają najlepsze wykonanie, przenosząc wartość z MEV do użytkownika. To nowa warstwa rynku – z własną ekonomią, ryzykami i regulacjami.

Weź to na warsztat dziś:

• Przełącz portfel na prywatny RPC i zrób testowy swap przez protokół z siecią solverów.
• Sprawdź swój surplus i porównaj do klasycznego AMM.
• Jeśli budujesz – zacznij od symulacji ścieżek i raportów jakości wykonania; przyszłość należy do przejrzystych solverów.

CTA: Obserwuj rozwój SUAVE i standardów dla cross-chain intents – to one zdefiniują „najlepsze wykonanie” w epoce multi-chain.